Laat iemand een slot op deze oude deur zetten. Hij is in elkaar gebeukt en misbruikt en nog meer. Er is wel honderdduizend keer tegenaan geschopt. Bewaar alle herinneringen erachter.
Als je tussen de regels van de verf leest, verder kijkt dan de barsten die dingen opbergen, zit het verstopt in de ramen van de muren. Vlak achter de ogen die alles zagen.
Daar zit je dan. Jij met je kamertjes. Niet alleen op die plaats zitten de kamertjes. Ze staan in contact met een paar andere kamers, die een paar verdiepingen hoger zitten. Daar wordt nagedacht over dingen. Tenminste, ja, dat is de bedoeling. Nagedacht over later, hoe dat nou verder moet.
Eerst maar eens dingen ordenen. Wat moet eerst? Plannen. Helaas is ergens boven eens een storing geweest, waardoor het mannetje die voor de planning zorgt een beetje doorgedraaid is. Hierdoor functioneert hij niet meer zo. Lastig.
Ik heb onder mijn huid geleefd. Alles wat ik voelde hield ik binnen. Droeg alle woorden mee zonder een geluid te maken. Het werd me te veel, het werd bijna te luid.
Vertel. Vertel het dan! Laat het weten dan! Zoek iemand op. Als er wat is, zeg het dan. Je hoort het vaak hè? Maar je kan het niet. Ook iets boven. Of meer in de andere kamers. Ik kan het gewoon niet. Lastig. Ja, ik ben lastig.
En dan ga je schrijven, zoals nu. Gewoon schrijven. Beetje typen, wat er in zo'n kamer omgaat. Kamertje. Mijn kamertje. Mijn leventje. Toch raar hè.
Wees blij dan! Wees blij, jouw leven. Wees blij dat je nog leeft.
Ja. Ik bén blij. Echt.
En jij. Wie ben jij? Wie is jij hier in dit verhaal? Weet jij het? Weer een jij. Waar komt toch elke keer die jij vandaan? Jij jij jij. Altijd jij.
Wie ben jij, jij?
Vertel het.
Dit gaat nergens meer over.
Mr. Blue, don't hold your head so low that you can't see the sky.
4 opmerkingen:
reactie op 'wie ben jij?'
Hoi, ik ben Larissa, zestien jaar oud, en helemaal fan van Angela.
ik wil je even zeggen dat je op de deur van mijn kamertje altijd aan kan kloppen als je wilt praten, of een knuffel nodig hebt. en dat weet je. ik vind je lief, lief kind. hele hele hele dikke kus.
Wie ben ik?
Tom, je 15-jarige medereiziger naar de maan.
Mijn deur staat open voor je, moet je weten. ALs je twee jongens wilt, als je naar de maan wilt, als je iemand wilt waar je tegen kunt zeggen 'kijk niet zo boos', of gewoon een knuffel.
The door is open (3e gang links, vierde deur van Rechts, er staat op Angela)
LIefs en kus TOM
Mijn deur van mijn kamertje staat niet altijd open, maar wel voor jou!
liefs
Wist je dat ik er vandaag, 2 april, 2,5 maanden later achter ben gekomen... dat dit de vertaling is van het liedje miracle?
Ik was dit liedje aan het spelen op de piano. En ik denk zo bij mezelf. Had Angela niet een blog geschreven over dit onderwerp? Jeetje, wat past die tekste goed bij deze blog. Laat ik het haar even meedelen.
Ik dit opzoeken. En wat blijkt. Het ís het liedje miracle. (Kon al bijna geen toeval meer zijn)
Wel grappig, op zich.
liefs!
Een reactie posten