donderdag 13 november 2008

Tell me 'bout it.

"I'll keep your picture by my bed. For when I'm feeling sad, I don't know what I would be. The way you smile looks so real. I feel like I could start to understand your grace".

Zo, dat is weer even geleden. Wil je weten hoe dat komt? Ja? Nee? Pech voor jouw, ik vertel 't je toch. M'n computer was stuk. Kaboem, hij ging niet meer aan. En ik balen en na een paar dagen stond 't zelfs in de krant. En nee, ik maak geen grapje. Iets met m'n virusprogramma, die had een verkeerde update gestuurd, en toen was ie kaduuk. Lang leve de elektronica zou ik maar zeggen.

Morgen is 't vrijdag. Een vrijdag zoals alle vrijdagen zou je zeggen. Maar er zijn pauzeconcerten. En ja, ik doe mee. Samen met Katja en Yvonne. We doen The Script - The man who can't be moved. Nieuwsgierig? Kom maar kijken zou ik zeggen.

Ken je dat gevoel van overheersing? Dat iets je leven beheerst? En niet voor een bepaalde periode, maar gewoon de rest van je leven?
Ja? Of niet? Kan natuurlijk ook hè. "T is natuurlijk niet zo, dat wat ik opschrijf waar is. Misschien voor mij wel, maar hey, niet alles gaan geloven. Maar dit is wel waar. Ik heb d'r last van. And it sucks.

Ik heb m'n examencijfers terug. Ik word er niet heel blij van. Huilen met de pet op, zal ik maar zeggen. Laten we dit kopje 'examens' even kort houden aub. Danku.

Dit jaar, 6VWO. Waar denk je dan 't eerst aan? Slagen? Eindexamenstunt? Nieuwe opleiding? Oudste van de school? Examens!?! Ja, eigenlijk overal wel. Al verheug ik me wel enorm op de eindexamenstunt. Ik ben erg benieuwd. Ik heb al een lijstje leraren die ik zeker eventjes te grazen wil nemen. Muahaha. Love it.

Sommige mensen hebben het niet zo makkelijk de laatste tijd. Ik hoor 't vaak. En dat is gewoon zwaar knudde. En ik wil ze helpen, maar ik weet niet hoe. Sommige schrijven het in een blog, sommige vertellen het aan me en bij sommige mensen zie je het, ookal willen ze het verbergen. Don't hide it. Speak it out.

Nu ga ik me weer even zorgen maken om morgen. Ik denk dat we wel gaan knallen, alleen is er altijd nog dat kleine beetje wat me enorm naar beneden trekt. Maar 't moet goed gaan. Het gaat goed. Ik zeg lef!
En Manon en Sophie kijken, en dat vind ik stoer!


En toch mis ik iets. Iets wat er eerst was, en wat nu langzaam wegvaagt. Ik ga 't zoeken. Als je 't vind, laat me het even weten. Dankje.


"Run away from money. Quit your job and climb a tree. One with hearts instead of leaves. Build a sandcastle big enough for us to sleep. Paint it golden with the sunrise"

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ohyeah :D Ik sta in je blog vermeld!! Ben toch weer blij dat je computer het doet, kan ik weer je blogjes lezen! hihi.
Tot morgen lieve Angela

Roos zei

ik baal zo erg..
ik kan niet komen kijken morgen..
moet werken..
echt shit!!
maar lees nog wel steeds je blogs!
XX

Lisa zei

Ik heb het gevonden! Hier ben ik! Haha.
En ik ben nog steeds jaloers op jouw blogsiteweblink, hoe noem je dat?, iig je "dewereldaanmijngympies" Had ik 'm maar eerder verzonnen!

De schrijver, zei

wat ben je kwijt ?

ik wil helpen zoeken

sophie zei

YES! ik sta (met manon nogwel!) in je blog! mijn levenslange droom is vervuld! en ik zie je over anderhalf uur! *smile*