Can you give me solid ground,‘cause all my footsteps turn me down. One by one. Can you give me free advice, I don’t know if I can,but I’ll try to listen.
Waarom?
Ja vertel me alsjeblieft!!!
Waarom?! Waarom gaat de vakantie altijd zoooo snel!?
Dat is zo'n vraag die waarschijnlijk wel meerdere zich afvragen. Het is nu zondag, dat betekend dat m'n eerste weekje vakantie er alweer opzit. Dat betekend dat ik nog maar één week heb. En dat ik nog enorm veel aan school moet doen, wat ik dus nog niet heb gedaan. Vakantie hè.
And I can blast friendship to hell, or I can try to make things better. Believe me that I'll make things better. But they change the rules when it’s my turn,so they can laugh and watch me burn.
Vandaag heb ik daarom besloten te beginnen aan de verbetering van mijn profielwerkstuk. Wauw, het idee is er. Nu nog beginnen. Maar in plaats daarvan begin ik aan een nieuwe blog.
Uitstel.
Sounds familier?
Ik wil een twijfelaar. Als bed. Ik bén een twijfelaar. De laatste tijd, over veel dingen.
De leeftijd? De omgeving? De plannen? De toekomst.
I can laugh about it, or I can cry about it. I should ignore the words you say. ‘Cause they can hurt, but won’t kill me. They can hurt, but won’t kill me. They can hurt but won’t kill me.
Dit liedje, past enorm. Zo raar. Soms hebben liedjes dat.
Ik ken lieve mensen.
Ken jij al je vrienden?
A fist full of the things you love. Life’s a quiz so cough it up. Go on and cough it up now. When the future’s far away, it’s always better than today. And everytime I’m having fun, there’s something I’m doing wrong. And all these warning lights are lit, but always after you need it. Yeah well anyway.
Maartje begrijpt mij. Sophie begrijpt mij ook. Dat is wel heel fijn.
Ik hou van gezelligheid.
Zo iemand, die ouder is, maar die je begrijpt. Dat is fijn. Ik heb zo iemand. Een vriendin. Ze is een kanjer! En ze was vrijdag jarig, gefeliciteerd!
I can laugh about it, I’d better try to laugh. I can cry about it. You’ll never see me cry. I should ignore the words you say. They can hurt,but won’t kill me. They can hurt,but won’t kill me.They can hurt but won’t kill me.
Tweedehandsje. Dat is het woord.
Ps. nog 11!
zondag 28 december 2008
donderdag 25 december 2008
dinsdag 23 december 2008
It started out as a feeling
It started out as a feeling, which then grew into a hope. Which then turned into a quiet thought. Which then turned into a quiet word. And then that word grew louder and louder, 'til it was a battle cry.
I'll come back, when you call me. No need to say goodbye
Online dagboek. Zo noemen ze een blog ook wel eens. Maar om hier, zo op internet nou je diepste geheimen neer te zetten, don't think so.
En, wat zet je eigenlijk in een dagboek? Op wie je stiekem verliefd bent? Wie je lief vind, wie je eigenlijk niet mag? Waar je je nou weer zorgen om maakt? Wat jouw eigen mening werkelijk is, maar wat je eigenlijk niet durft uit te spreken? Wat je vandaag hebt gedaan? Wat je lievelingseten is? Of je nog met een knuffel slaapt? Of je nog duimt? Of je vroeger verliefd was op de meester? En.. van wie verwacht je dat hij/zij een dagboek heeft?
Just because everything's changing, doesn't mean it's never been this way before. All you can do is try to know, who your friends are, as you head off to the war. Pick a star on the dark horizon, and follow the light. You'll come back, when it's over. No need to say goodbye
Soms is het best handig, zo'n blogspot. Je kunt er van alles op kwijt. En de mensen die willen, kunnen het lezen, en als het je gewoon niet boeit, klik je op het kruisje rechtsboven aan. It's te simpel.
Maar om hier nou je diepste geheimen op te gaan zetten. Nee, dat doe je niet. Ik denk dat je die ook nooit te zien krijgt. Zelfs niet in een echt dagboek, met zo'n slot. Ik denk dat die op de enige veilige plek blijft. Veilig, vertrouwd en waar niemand 't weet.
It's all in your mind.
En misschien, als iemand je vertrouwt. Dan verteld hij/zij het geheim. Een probleem, een verliefdheid, een verlangen.
En als dat gebeurt, dan kan je zeggen, dat die persoon je vertrouwt.
en weetje, dat geeft een blij gevoel. Als iemand jouw vertrouwt. En als dat gebeurt, take good care of it. Hou dat vertrouwen in stand en schendt het niet.
Vertrouwen moet je opbouwen.
Het is er niet ineens.
Bouw het op. Bouw het goed op, een steen verkeerd en 't valt om. Onderhoud het. Breek het niet af. Het is misschien wel één van de belangrijkste beslissingen in je leven.
Now we're back to the beginning, it's just a feeling and no one knows yet. But just because they can't feel it too, doesn't mean that you have to forget. Let your memories grow stronger and stronger, 'til they're before your eyes. You'll come back, when they call you. No need to say goodbye
You'll come back, when they call you. No need to say goodbye.
Poeh. Zo! En waar dit ineens vandaan kwam.. nieuw liedje ontdekt.
* Regina Spektor - The Call
[ edit: Ik heb nieuwe schoenen, voor de zomer. All Stars. En ze zijn Chocoladebruin. What else do i need to say? ]
Zo goed Laris? <3
I'll come back, when you call me. No need to say goodbye
Online dagboek. Zo noemen ze een blog ook wel eens. Maar om hier, zo op internet nou je diepste geheimen neer te zetten, don't think so.
En, wat zet je eigenlijk in een dagboek? Op wie je stiekem verliefd bent? Wie je lief vind, wie je eigenlijk niet mag? Waar je je nou weer zorgen om maakt? Wat jouw eigen mening werkelijk is, maar wat je eigenlijk niet durft uit te spreken? Wat je vandaag hebt gedaan? Wat je lievelingseten is? Of je nog met een knuffel slaapt? Of je nog duimt? Of je vroeger verliefd was op de meester? En.. van wie verwacht je dat hij/zij een dagboek heeft?
Just because everything's changing, doesn't mean it's never been this way before. All you can do is try to know, who your friends are, as you head off to the war. Pick a star on the dark horizon, and follow the light. You'll come back, when it's over. No need to say goodbye
Soms is het best handig, zo'n blogspot. Je kunt er van alles op kwijt. En de mensen die willen, kunnen het lezen, en als het je gewoon niet boeit, klik je op het kruisje rechtsboven aan. It's te simpel.
Maar om hier nou je diepste geheimen op te gaan zetten. Nee, dat doe je niet. Ik denk dat je die ook nooit te zien krijgt. Zelfs niet in een echt dagboek, met zo'n slot. Ik denk dat die op de enige veilige plek blijft. Veilig, vertrouwd en waar niemand 't weet.
It's all in your mind.
En misschien, als iemand je vertrouwt. Dan verteld hij/zij het geheim. Een probleem, een verliefdheid, een verlangen.
En als dat gebeurt, dan kan je zeggen, dat die persoon je vertrouwt.
en weetje, dat geeft een blij gevoel. Als iemand jouw vertrouwt. En als dat gebeurt, take good care of it. Hou dat vertrouwen in stand en schendt het niet.
Vertrouwen moet je opbouwen.
Het is er niet ineens.
Bouw het op. Bouw het goed op, een steen verkeerd en 't valt om. Onderhoud het. Breek het niet af. Het is misschien wel één van de belangrijkste beslissingen in je leven.
Now we're back to the beginning, it's just a feeling and no one knows yet. But just because they can't feel it too, doesn't mean that you have to forget. Let your memories grow stronger and stronger, 'til they're before your eyes. You'll come back, when they call you. No need to say goodbye
You'll come back, when they call you. No need to say goodbye.
Poeh. Zo! En waar dit ineens vandaan kwam.. nieuw liedje ontdekt.
* Regina Spektor - The Call
[ edit: Ik heb nieuwe schoenen, voor de zomer. All Stars. En ze zijn Chocoladebruin. What else do i need to say? ]
Zo goed Laris? <3
zondag 21 december 2008
When Christmas comes to town
I’m wishing on a star, and trying to believe. That even though it’s far, he’ll find me Christmas Eve. I guess that Santa’s busy, 'cause he’s never come around. I think of him when Christmas comes to town.
Jaaaaaaaaaaaaaaa!! Het is vakantie! Eindelijk is het dan zover. Wat heb ik hier lang naar uitgekeken. Nou is het wel een beetje jammer dat ik 't grooste gedeelte van de vakantie waarschijnlijk aan 't leren ben voor m'n examens. But hey, who cares? Heel stiekem denk ik namelijk dat 't niet echt gaat gebeuren, maar 't is een goed voornemen :)
The best time of the year, when everyone comes home. With all this Christmas cheer, it’s hard to be alone. Putting up the Christmas tree, with friends who come around. It’s so much funWhen Christmas comes to town.
Vrijdag 19 december '08! Kerstgala! En oh wat was het leuk! En oh wat heb ik genoten! Echt enorm veel mensen! Ik vertel even de avond:
Eerst met een groepje meiden wat drinken bij Maaike, nog beetje optutten en wachten op onze chauffeurs! (lees: de ouders die even waren ingehuurd). Bij school aangekomen bleek het werkelijkwaar al een drukte van jawelste te wezen! Ik meen het. De ingang stond zoooo vol! We moesten zelfs buiten wachten. Nou, uiteindelijk binnen, jassen gedumpt en eerst maar eens op de foto, want dan zit alles nog goed en wel. We blijven meisjes hm. En dan kom je boven, in de aula, waar de big Band al lekker aan het spelen is! En wat veel mensen! Allemaal bekenden! 3 zoenen op de wang, het eerste drankje en gezelligheid! Iedereen laat elkaar zijn/haar jurk en pak zien. Iedereen in het net, dat is toch wel een gaaf gezicht hoor!
Presents for the children, wrapped in red and green. All the things I’ve heard about, but never really seen. No one will be sleeping on the night of Christmas Eve, hoping Santa’s on his way.
Vervolgens was zaterdagochtend werkelijkwaar niet heel tof. Aangezien ik 2 uur thuis was ongeveer, en dan gaat de wekker weer om half 8. I was sooo happy. Not. En aangezien een hele avond op hakken staan, terwijl je dat nooit doet, niet zo heel tof is, voelde ik m'n benen ook behoorlijk. Vandaar dat de zaterdagavond bestond uit bankhangen&ThePolarExpress kijken. Aangezien er die avond toch niets beters te doen was.
Rest mij de zondag. Dat betekend, na een competitiewedstrijd met 5-3 verlies maar wel de winst van de dames (die mannen, wat heb je d'r ook aan?! Hihi) in je joggingbroek, je Parijstrui en je sjaal. Hmmm. Ik hou er wel van.
Lieve Bloggers! Ik wens jullie alvast een paar hele fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar! Dat iedereen maar een tof 2009 mag hebben met veel leuke dingen en veel liefde en vriendschap.
When Santa’s sleigh bells ring, I listen all around. The herald angels sing, I never hear a sound. And all the dreams of children, once lost will all be found. That’s all I want when Christmas comes to town
That’s all I want when Christmas comes to town
<3
Jaaaaaaaaaaaaaaa!! Het is vakantie! Eindelijk is het dan zover. Wat heb ik hier lang naar uitgekeken. Nou is het wel een beetje jammer dat ik 't grooste gedeelte van de vakantie waarschijnlijk aan 't leren ben voor m'n examens. But hey, who cares? Heel stiekem denk ik namelijk dat 't niet echt gaat gebeuren, maar 't is een goed voornemen :)
The best time of the year, when everyone comes home. With all this Christmas cheer, it’s hard to be alone. Putting up the Christmas tree, with friends who come around. It’s so much funWhen Christmas comes to town.
Vrijdag 19 december '08! Kerstgala! En oh wat was het leuk! En oh wat heb ik genoten! Echt enorm veel mensen! Ik vertel even de avond:
Eerst met een groepje meiden wat drinken bij Maaike, nog beetje optutten en wachten op onze chauffeurs! (lees: de ouders die even waren ingehuurd). Bij school aangekomen bleek het werkelijkwaar al een drukte van jawelste te wezen! Ik meen het. De ingang stond zoooo vol! We moesten zelfs buiten wachten. Nou, uiteindelijk binnen, jassen gedumpt en eerst maar eens op de foto, want dan zit alles nog goed en wel. We blijven meisjes hm. En dan kom je boven, in de aula, waar de big Band al lekker aan het spelen is! En wat veel mensen! Allemaal bekenden! 3 zoenen op de wang, het eerste drankje en gezelligheid! Iedereen laat elkaar zijn/haar jurk en pak zien. Iedereen in het net, dat is toch wel een gaaf gezicht hoor!
Presents for the children, wrapped in red and green. All the things I’ve heard about, but never really seen. No one will be sleeping on the night of Christmas Eve, hoping Santa’s on his way.
Vervolgens was zaterdagochtend werkelijkwaar niet heel tof. Aangezien ik 2 uur thuis was ongeveer, en dan gaat de wekker weer om half 8. I was sooo happy. Not. En aangezien een hele avond op hakken staan, terwijl je dat nooit doet, niet zo heel tof is, voelde ik m'n benen ook behoorlijk. Vandaar dat de zaterdagavond bestond uit bankhangen&ThePolarExpress kijken. Aangezien er die avond toch niets beters te doen was.
Rest mij de zondag. Dat betekend, na een competitiewedstrijd met 5-3 verlies maar wel de winst van de dames (die mannen, wat heb je d'r ook aan?! Hihi) in je joggingbroek, je Parijstrui en je sjaal. Hmmm. Ik hou er wel van.
Lieve Bloggers! Ik wens jullie alvast een paar hele fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar! Dat iedereen maar een tof 2009 mag hebben met veel leuke dingen en veel liefde en vriendschap.
When Santa’s sleigh bells ring, I listen all around. The herald angels sing, I never hear a sound. And all the dreams of children, once lost will all be found. That’s all I want when Christmas comes to town
That’s all I want when Christmas comes to town
<3
ps. nog 18!
donderdag 18 december 2008
Stenen verleggen.
What is this game we're playing? Should I stick around for more? Snap your fingers, I'll come running. Leave again when your bored, with me. I'll make it easy.
Deze week, is vreemd. Echt gewoon vreemd. Tenminste, eigenlijk vanaf woensdag. Nee dinsdag. Nou ja, daartussen. Een jongen, 17 jaar, pleegt zelfmoord. Bekend, ja. Tenminste, ik ken z'n vader. En nu gaan wij morgen op zijn begrafenis, een lied zingen. De steen, van Paul de Leeuw.
En ik begrijp het niet. Ik kan het niet begrijpen. Misschien wil ik het ook niet. Waarom doet iemand dat? Impuls? Ik weet 't niet. Ik begrijp het gewoon niet.
Nevermind me, nevermind me. I'll just cast shadows on your walls. Nevermind me, nevermind me. My god I feel so small. Nevermind me, nevermind me. I'll just cast shadows on your wall. Nevermind me, nevermind me. I'll let myself out...
Genoeg hierover. Over naar leukere dingen, want ik word er zelf een beetje naar van. De hele week al, ik ben mezelf niet. Oke. Genoeg. Nu.
Over op leukere dingen.
Het is bijna Kerst! De winkels zijn vol kerstkaarten en kerstspulletjes. Vrolijke muziekjes, warme chocolademelk in het Fihol, kerst, lichtjes. Fijn! Ik hou wel van deze tijd. Gezelligheid overal!
En morgenavond is het kerstgala! Dan mogen de mooie schoentjes en die leuke jurken en pakken uit de kast en gaan de voetjes van de vloer op de dansvloer!
Eerst gaan we met een groepje even daten bij Maaike. Hier gaan we ons eventjes mooi maken voor de avond en even gezellig wezen! Heerlijk! Dan naar 't kerstgala en even helemaal los. Oh ik heb er zooo'n zin in! Ik ben zo benieuwd hoe iedereen eruit ziet!
Why couldn't it be Christmas everyday?
Vanmiddag kerstboom opgezet bij Katja. Een kerstboom heeft altijd een herkenbare kleur. Wit ja. Bij Katja dan. En kindje Jezus werd een beertje. En er hangt een prachtige bellensliert (zo'n sliert met bellen weetjewel) aan d'r kast. Nou kan die niet meer open. Volgens mij was ze enorm blij met mijn hulp! =)
"Er is er één bijna jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat ben ik!!! "
Hihi. Jaja, nog even. 8 januari om precies te zijn. Dan word ik al 18! De partygangers zijn uitgenodigd en ik heb al vele blije berichten gehoord dat mensen komen. Ik heb er zin in!
Nu ga ik eventjes wat doen. M'n laatste verslagen afmaken voor de vakantie. Kleren uitzoeken voor morgen.. Zucht.
Je hebt een steen verlegd. In een rivier op aarde. Nu weet je dat je nooit zal zijn vergeten. Je leverde bewijs, van jouw bestaan. Omdat, door het verleggen van die ene steen. De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
R.I.P Vincent
Deze week, is vreemd. Echt gewoon vreemd. Tenminste, eigenlijk vanaf woensdag. Nee dinsdag. Nou ja, daartussen. Een jongen, 17 jaar, pleegt zelfmoord. Bekend, ja. Tenminste, ik ken z'n vader. En nu gaan wij morgen op zijn begrafenis, een lied zingen. De steen, van Paul de Leeuw.
En ik begrijp het niet. Ik kan het niet begrijpen. Misschien wil ik het ook niet. Waarom doet iemand dat? Impuls? Ik weet 't niet. Ik begrijp het gewoon niet.
Nevermind me, nevermind me. I'll just cast shadows on your walls. Nevermind me, nevermind me. My god I feel so small. Nevermind me, nevermind me. I'll just cast shadows on your wall. Nevermind me, nevermind me. I'll let myself out...
Genoeg hierover. Over naar leukere dingen, want ik word er zelf een beetje naar van. De hele week al, ik ben mezelf niet. Oke. Genoeg. Nu.
Over op leukere dingen.
Het is bijna Kerst! De winkels zijn vol kerstkaarten en kerstspulletjes. Vrolijke muziekjes, warme chocolademelk in het Fihol, kerst, lichtjes. Fijn! Ik hou wel van deze tijd. Gezelligheid overal!
En morgenavond is het kerstgala! Dan mogen de mooie schoentjes en die leuke jurken en pakken uit de kast en gaan de voetjes van de vloer op de dansvloer!
Eerst gaan we met een groepje even daten bij Maaike. Hier gaan we ons eventjes mooi maken voor de avond en even gezellig wezen! Heerlijk! Dan naar 't kerstgala en even helemaal los. Oh ik heb er zooo'n zin in! Ik ben zo benieuwd hoe iedereen eruit ziet!
Why couldn't it be Christmas everyday?
Vanmiddag kerstboom opgezet bij Katja. Een kerstboom heeft altijd een herkenbare kleur. Wit ja. Bij Katja dan. En kindje Jezus werd een beertje. En er hangt een prachtige bellensliert (zo'n sliert met bellen weetjewel) aan d'r kast. Nou kan die niet meer open. Volgens mij was ze enorm blij met mijn hulp! =)
"Er is er één bijna jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat ben ik!!! "
Hihi. Jaja, nog even. 8 januari om precies te zijn. Dan word ik al 18! De partygangers zijn uitgenodigd en ik heb al vele blije berichten gehoord dat mensen komen. Ik heb er zin in!
Nu ga ik eventjes wat doen. M'n laatste verslagen afmaken voor de vakantie. Kleren uitzoeken voor morgen.. Zucht.
Je hebt een steen verlegd. In een rivier op aarde. Nu weet je dat je nooit zal zijn vergeten. Je leverde bewijs, van jouw bestaan. Omdat, door het verleggen van die ene steen. De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
R.I.P Vincent
zondag 14 december 2008
Ik eet liever chocola.
- Duits maken
- Wiskunde maken
- Beeldverslag maken
- Nederlands verbeteren
- Engels examen voorbereiden
Zucht.
Ik eet liever chocola.
PS. 6-2 verloren met competitie. Beetje jammer.
- Wiskunde maken
- Beeldverslag maken
- Nederlands verbeteren
- Engels examen voorbereiden
Zucht.
Ik eet liever chocola.
PS. 6-2 verloren met competitie. Beetje jammer.
vrijdag 12 december 2008
Jingle Bells, Jingle Bells!
IK HEB EEN JURK!
Zo. Dat is eruit.
En hij is zo leuk! Niet de traditionele zwarte jurk! Neenee, hij is roze, en zwart en grijs, en wit en oranje en ohhh. Ik ben d'r best verliefd op!
Wanna see?
Kom 19 december maar naar 't kerstgala <3
Zo. Dat is eruit.
En hij is zo leuk! Niet de traditionele zwarte jurk! Neenee, hij is roze, en zwart en grijs, en wit en oranje en ohhh. Ik ben d'r best verliefd op!
Wanna see?
Kom 19 december maar naar 't kerstgala <3
donderdag 11 december 2008
And every story I have told is a part of me.
I could tell you the wildest of tales. My friend the giant and traveling sales. Tell you all the times that I failed. The years all behind me, the stories exhaled. And I’m, drying out, crying out. This isn’t how I go…
Eline is mijn superwoman.('cause I am, a superwoman, yes she is.. ja dat ja). Door de krabbel die zij stuurde, ken ik nu dit leuke liedje. Maar dat tussendoor.
Even up-to-date. Het is wel weer een tijdje geleden van de 'normale' blogs. Of nou ja, wat je normaal kunt noemen. Mijn profielwerkstuk is eindelijk af, en ik ben zo blij. Examens are coming and I'm scared. But hey, we'll survive.
In de agenda:
19 december 2008 Kerstgala! En dan heb je natuurlijk een jurk nodig. Ik zou eerst geen nieuwe jurk nemen, omdat dat dan weer duur wordt, en voor één avondje...tja. Dus ik leende een jurk van Sophie, die naar eigen zeggen 'toch een hele kast vol had hangen'.
Isn't she sweet?
Maar, nu komt het. Ik heb 19 december kerstgala, 3 januari een nieuwjaarsparty (gala verplicht) en 't examenconcert wordt waarschijnlijk ook in gala. Dus, dat zijn al 3 gala's (jaja, m'n rekentalent gaat nog tot hier). Dus... nieuwe jurk?!Ik ga morgen even met m'n mama kijken.
Ik heb al wel schoenen. 2 paar welteverstaan. Hak. Ja, zwarte die echt leuk zijn, en simpele bruine, voor als ik die leuke bruine jurk neem. Be prepared.
Pauzes zijn leuk. Ik hou van pauzes. Vooral om dan bij verschillende mensen te gaan buurten en even een praatje te maken. Larissa en Kirsten weten daar alles van af. Ik hou van socializen. Dat is echt mijn ding. Is daar later geen beroep in? Dan word ik dat namelijk.
School is... ja, maak 't zelf maar af. Ik verveel me. Af en toe, op school. Dat heb ik in die hele 5 jaar nog niet gehad. Nou ja. "t is niet echt vervelen, maar school is anders dit jaar. Veel mensen die ik goed kende zijn van school en ineens ben je de oudste. Best raar hm? Oke, ik ken wel veel mensen uit lagere klassen, maar toch.. 't is anders. "t voelt best eenzaam af en toe.
Behalve Frans met Lisa. Whahaha. Eugene <3 (oke, dat moest even Lies, sorry)
Maar, dit wordt geen zielige blog. Ik hou niet zo van zielig doen. Het wordt tijd om even iets nuttigs te gaan doen. Morgen 1 uurtje les, heeft 't zin? Ik weet 't niet, maar ik ga toch maar. Kind wat ben ik braaf. 'Alles voor je examen doen' heet dat. Volle 100 %
Wat is dit een standaard blog. Eigenlijk wil ik 'm wissen, maar aangezien al m'n tijd hieraan dan verpest is, plaats ik 'm toch.
Ik beleef niet zoveel. Tenminste, niet iets wat je in een blog zou zetten.
Why's my life so boring?!
Zondag eindelijk weer eens met die lieve Manon competitie spelen. We sure gonna rock!
Son, I am not everything you thought that I would be. But every story I have told is part of me. Son, I leave you now, but you have so much more to do. And every story I have told is a part of you
Eline is mijn superwoman.('cause I am, a superwoman, yes she is.. ja dat ja). Door de krabbel die zij stuurde, ken ik nu dit leuke liedje. Maar dat tussendoor.
Even up-to-date. Het is wel weer een tijdje geleden van de 'normale' blogs. Of nou ja, wat je normaal kunt noemen. Mijn profielwerkstuk is eindelijk af, en ik ben zo blij. Examens are coming and I'm scared. But hey, we'll survive.
In de agenda:
19 december 2008 Kerstgala! En dan heb je natuurlijk een jurk nodig. Ik zou eerst geen nieuwe jurk nemen, omdat dat dan weer duur wordt, en voor één avondje...tja. Dus ik leende een jurk van Sophie, die naar eigen zeggen 'toch een hele kast vol had hangen'.
Isn't she sweet?
Maar, nu komt het. Ik heb 19 december kerstgala, 3 januari een nieuwjaarsparty (gala verplicht) en 't examenconcert wordt waarschijnlijk ook in gala. Dus, dat zijn al 3 gala's (jaja, m'n rekentalent gaat nog tot hier). Dus... nieuwe jurk?!Ik ga morgen even met m'n mama kijken.
Ik heb al wel schoenen. 2 paar welteverstaan. Hak. Ja, zwarte die echt leuk zijn, en simpele bruine, voor als ik die leuke bruine jurk neem. Be prepared.
Pauzes zijn leuk. Ik hou van pauzes. Vooral om dan bij verschillende mensen te gaan buurten en even een praatje te maken. Larissa en Kirsten weten daar alles van af. Ik hou van socializen. Dat is echt mijn ding. Is daar later geen beroep in? Dan word ik dat namelijk.
School is... ja, maak 't zelf maar af. Ik verveel me. Af en toe, op school. Dat heb ik in die hele 5 jaar nog niet gehad. Nou ja. "t is niet echt vervelen, maar school is anders dit jaar. Veel mensen die ik goed kende zijn van school en ineens ben je de oudste. Best raar hm? Oke, ik ken wel veel mensen uit lagere klassen, maar toch.. 't is anders. "t voelt best eenzaam af en toe.
Behalve Frans met Lisa. Whahaha. Eugene <3 (oke, dat moest even Lies, sorry)
Maar, dit wordt geen zielige blog. Ik hou niet zo van zielig doen. Het wordt tijd om even iets nuttigs te gaan doen. Morgen 1 uurtje les, heeft 't zin? Ik weet 't niet, maar ik ga toch maar. Kind wat ben ik braaf. 'Alles voor je examen doen' heet dat. Volle 100 %
Wat is dit een standaard blog. Eigenlijk wil ik 'm wissen, maar aangezien al m'n tijd hieraan dan verpest is, plaats ik 'm toch.
Ik beleef niet zoveel. Tenminste, niet iets wat je in een blog zou zetten.
Why's my life so boring?!
Zondag eindelijk weer eens met die lieve Manon competitie spelen. We sure gonna rock!
Son, I am not everything you thought that I would be. But every story I have told is part of me. Son, I leave you now, but you have so much more to do. And every story I have told is a part of you
maandag 8 december 2008
Wende.
Zie je dit? Ja, klik maar op play. Dit is Wende Snijders. Een artiest. Iemand met passie. Je kan werkelijk tegen haar opkijken.
Ja kijk maar.
En luister.
Luister naar wat ze vertelt.
Kijk naar haar.
Haar uitdrukkingen.
Knap hè.
Ja, dat vond ik ook.
Daarom wilde ik 't met je delen.
Alsjeblieft.
Ps. Profielwerkstuk is af. Ik ben zo blij.
zaterdag 6 december 2008
Ik wil mee naar Spanje!
Ik zie de maan schijn door de bomen, makkers staakt u wilde geraas. 't Heerlijk avondje is gekomen, het avondje van Sinterklaas. Vol verwachting klopt ons hart. Wie de koek krijgt, wie de gard. Vol verwachting klopt ons hart, wie de koek krijgt wie de gard.
Jaja, 't was weer Sinterklaas avond gister. Ik hou altijd wel van die avondjes. Want onthoudt : Sinterklaas bestaat! Hij heeft het gister zelf verteld!
Sinterklaas:
"Ja maar ik besta echt, in tegenstelling tot de Kerstman. Weetje, heel stiekem, maar dat mag je niet doorvertellen, noemen de Pieten en ik de Kerstman vaak "De CocaColaKabouter."
Ik vind die man toch zo leuk he.
Helaas heeft ie m'n huisje wel een beetje over geslagen dit jaar. Geen zak met cadeautjes. Wel lekker ge'gourmet met m'n Opa&Oma. Wel was de Sint langs m'n werk geweest. Ik kwam binnen en er lag een cadeautje mét gedicht op mij te wachten. Helemaal super! Ik kan nu gaan Chocolade Scrabbel'en.
En nou is ie weer terug naar Spanje.
Ik zie dat ik echt al een tijdje niet heb 'geblogt'. Missen jullie me al?
Ik ben best wel benieuwd hè, wie mijn blog allemaal volgt. Of er mensen zijn in Friesland of in Zeeland die mijn blog volgen. Mensen die mij eigenlijk helemaal niet kennen, maar per ongeluk hier op deze site kwamen en dachten "Goh, eens even lezen". Dat is best wel tof weetje. Maarja, dat zal wel niet.
Jullie willen natuurlijk allemaal weten hoe Joseph was hm? Nou, het was in één woord:
GEWELDIG!
Freek Bartels
Renée van Wegberg
We hadden echt gewoon een supercast. Freek Bartels was Joseph (Jammmie) en Renée van Wegberg was de vertelster (mijn held). En 't was allemaal zooo vrolijk. Met al die kleuren en vrolijke liedjes. Wauw! Echt een aanrader! Helemaal top!
En dan komt het "wauw" momentje nog eens: Ik heb z'n handtekening! Jaja, die van Freek. "Ik heb 'm aangeraakt!" zou een doorgewinterde fan zeggen. Zo jammer dat 't fototoestel niet mee was, maar dit was ook wel even een superleuke verrassing.
Het is nu, zaterdagavond, 19.17. Wat gaan we doen vanavond?! Uit? Neee. We gaan hard aan ons profielwerkstuk. Die moet namelijk maandag af zijn, en we moeten nog even flink aan het einde zitten. En vanavond lekker Naijb Amhali kijken. Die gozer is zo leuk.
Nou lieve mensen. Tot later!
Dag Sinterklaasje,
daahaag, daaahaaag,
daahaag, daaahaag Zwarte Piet.
Dag Sinterklaasje, daahaag, daahaag,
daahaag, daaahaag, luister naar ons afscheidslied.
Jaja, 't was weer Sinterklaas avond gister. Ik hou altijd wel van die avondjes. Want onthoudt : Sinterklaas bestaat! Hij heeft het gister zelf verteld!
Sinterklaas:
"Ja maar ik besta echt, in tegenstelling tot de Kerstman. Weetje, heel stiekem, maar dat mag je niet doorvertellen, noemen de Pieten en ik de Kerstman vaak "De CocaColaKabouter."
Ik vind die man toch zo leuk he.
Helaas heeft ie m'n huisje wel een beetje over geslagen dit jaar. Geen zak met cadeautjes. Wel lekker ge'gourmet met m'n Opa&Oma. Wel was de Sint langs m'n werk geweest. Ik kwam binnen en er lag een cadeautje mét gedicht op mij te wachten. Helemaal super! Ik kan nu gaan Chocolade Scrabbel'en.
En nou is ie weer terug naar Spanje.
Ik zie dat ik echt al een tijdje niet heb 'geblogt'. Missen jullie me al?
Ik ben best wel benieuwd hè, wie mijn blog allemaal volgt. Of er mensen zijn in Friesland of in Zeeland die mijn blog volgen. Mensen die mij eigenlijk helemaal niet kennen, maar per ongeluk hier op deze site kwamen en dachten "Goh, eens even lezen". Dat is best wel tof weetje. Maarja, dat zal wel niet.
Jullie willen natuurlijk allemaal weten hoe Joseph was hm? Nou, het was in één woord:
GEWELDIG!
Freek Bartels
Renée van Wegberg
We hadden echt gewoon een supercast. Freek Bartels was Joseph (Jammmie) en Renée van Wegberg was de vertelster (mijn held). En 't was allemaal zooo vrolijk. Met al die kleuren en vrolijke liedjes. Wauw! Echt een aanrader! Helemaal top!
En dan komt het "wauw" momentje nog eens: Ik heb z'n handtekening! Jaja, die van Freek. "Ik heb 'm aangeraakt!" zou een doorgewinterde fan zeggen. Zo jammer dat 't fototoestel niet mee was, maar dit was ook wel even een superleuke verrassing.
Het is nu, zaterdagavond, 19.17. Wat gaan we doen vanavond?! Uit? Neee. We gaan hard aan ons profielwerkstuk. Die moet namelijk maandag af zijn, en we moeten nog even flink aan het einde zitten. En vanavond lekker Naijb Amhali kijken. Die gozer is zo leuk.
Nou lieve mensen. Tot later!
Dag Sinterklaasje,
daahaag, daaahaaag,
daahaag, daaahaag Zwarte Piet.
Dag Sinterklaasje, daahaag, daahaag,
daahaag, daaahaag, luister naar ons afscheidslied.
dinsdag 2 december 2008
Durf te dromen!
Vanavond, IJmuiden, 20.15, Joseph and the Amazing Technicolour Dreamcoat
Do I need to say more?
dinsdag 25 november 2008
Halaleelaaaaa!!
ANDERS HEB JE EVEN DE SOLO IN HET EXAMENCONCERT! WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!
Oke, beloofd. Ik ga weer bloggen. Maar niet nu. Want ik moet hard aan m'n profielwerkstuk.
Nee, 't leven van een 6VWO'er gaat niet altijd over rozen.
Vandaag was geweldig.
"Shadowland, the leaves have fallen. This Shadowland, this was our home. The rivers dry, the ground has broken. So I must go. Now I must go. And where the journey may lead me, let your prayers be my guide. I cannot stay here, my family. But I'll remember my pride".
Oh. En trouwens, morgen is 't etentje met toneel. Oh, ik heb er toch zo'n zin in!
Gezelligheid. Grapjes. Liefde.
Love it!
Oke, beloofd. Ik ga weer bloggen. Maar niet nu. Want ik moet hard aan m'n profielwerkstuk.
Nee, 't leven van een 6VWO'er gaat niet altijd over rozen.
Vandaag was geweldig.
"Shadowland, the leaves have fallen. This Shadowland, this was our home. The rivers dry, the ground has broken. So I must go. Now I must go. And where the journey may lead me, let your prayers be my guide. I cannot stay here, my family. But I'll remember my pride".
Oh. En trouwens, morgen is 't etentje met toneel. Oh, ik heb er toch zo'n zin in!
Gezelligheid. Grapjes. Liefde.
Love it!
dinsdag 18 november 2008
You still wright me, old fashioned letters.
Ra-ma la-ma la-ma ka ding a da ding de dong. Shoo-bop sha wad-da wad-da yipp-it-y boom de boom. Chang chang chang-it-ty chang shoo-bop. Dip da-dip da-dip doo-wop da doo-bee doo. Boog-e-dy boog-e-dy boog-e-dy boog-ed-y. Shoo-by doo-wop she-bop. Sha-na-na-na-na-na-na-na yip-pit-y boom de boom. Ra-ma la-ma la-ma ka ding-a de ding de dong. Shoo-bop sha wad-da wad-da yipp-it-y boom de boom. Chang chang chang-it-ty chang shoo-bop. Dip da-dip da-dip doo-wop da doo-bee doo. Boog-e-dy boog-e-dy boog-e-dy boog-e-dy. Shoo-by doo-wop she-bop.Sha-na-na-na-na-na-na-na yip-pit-ty boom de boom
Nee, ik ben niet gek geworden. Dit is een liedje. Ooit de film Grease gezien? En waag 't niet 'nee' te zeggen. Anders zet je nu, ja nu, je computer uit, en ga je die film kijken.
Ik hou van lieve smsjes om 7.55 's ochtends.
Vandaag was de auditie, youknow, voor Shadowland. En ja, ik moet zeggen, volgens mij ging 't wel. M'n muziekleraar was er best tevreden over. Donderdag zijn er nog auditie's en daarna krijgen we 't te horen. Zenuwen zijn verrot, zeker als je moet gaan zingen.
And now we'll wait.
Morgen gaan de leraren staken. Wat zeg ik? Een paar leraren. Gelukkig zit ik nog wel tot half 3 op school, terwijl de rest van de school maar één uurtje les heeft of gewoon vrij heeft. Leuk joh. Leuk.
Pak even een dweil en veeg 't sarcasme van je beeldscherm, anders kan je de rest misschien niet meer lezen.
Do you want to go to the seaside?
Ja graag. Met zo'n lekker zonnetje, veel gezellige vrienden, drankje, hapje, lekker in de zee zwemmen. HEER-LIJK. Jammer genoeg ziet het er 's ochtends als ik m'n lamellen open doe heel anders uit. (lees: grijs)
Ik heb erover nagedacht, hoe ik m'n verjaardag wil vieren. Ik zat te denken aan een groot tuinfeest met heel veel lieve mensen. Helaas ben ik 8 januari jarig en denk ik niet dat veel mensen dan zitten te wachten op een tuinfeest. Idee geschrapt.
Ik moet gaan werken aan m'n profielwerkstuk. Als in, gewoon echt even iets gaan doen. De wil is er wel, alleen de tijd. En nou zie ik jou denken, waarom schrijf je dan nu deze blog terwijl je dus eigenlijk aan je profielwerkstuk moet zitten. Ja.. zeg ik dan. Dat is een goede vraag. En ik zou 't antwoord ook niet weten.
Vandaag heb ik geput, geswingt en gechipt. Je weet natuurlijk meteen waar ik 't over heb. Idd, golf. Ik denk dat ik m'n talent gevonden heb. Niet dus. "t is wel grappig ofzo hoor, maar ik denk niet dat ik als golfer geboren ben. Zelfs niet als midgetgolfer. But I don't mind. Ik mocht niet eens in dat golfkarretje rijden.
En? Lees je nog steeds mee met 't leven van dit meisje met haar grote dromen over prinsen op witte paarden, toneel spelen in een grote musicalproductie van Joop van den Ende en de sterren van de hemel te zingen? En vergeet vooral niet de lieve juf die zij worden wil voor de basisschool kinders. En 't willen helpen van mensen.
Ik ben best gelukkig.
En dit is voor jou.
If you follow, follow the voice in your heart. Always know that’s how to find who you are. So hold on, never let go of your dreams. You’ll see the magic, believing is where it begins. Life is a beautiful thing. Let your heart sing.
Nee, ik ben niet gek geworden. Dit is een liedje. Ooit de film Grease gezien? En waag 't niet 'nee' te zeggen. Anders zet je nu, ja nu, je computer uit, en ga je die film kijken.
Ik hou van lieve smsjes om 7.55 's ochtends.
Vandaag was de auditie, youknow, voor Shadowland. En ja, ik moet zeggen, volgens mij ging 't wel. M'n muziekleraar was er best tevreden over. Donderdag zijn er nog auditie's en daarna krijgen we 't te horen. Zenuwen zijn verrot, zeker als je moet gaan zingen.
And now we'll wait.
Morgen gaan de leraren staken. Wat zeg ik? Een paar leraren. Gelukkig zit ik nog wel tot half 3 op school, terwijl de rest van de school maar één uurtje les heeft of gewoon vrij heeft. Leuk joh. Leuk.
Pak even een dweil en veeg 't sarcasme van je beeldscherm, anders kan je de rest misschien niet meer lezen.
Do you want to go to the seaside?
Ja graag. Met zo'n lekker zonnetje, veel gezellige vrienden, drankje, hapje, lekker in de zee zwemmen. HEER-LIJK. Jammer genoeg ziet het er 's ochtends als ik m'n lamellen open doe heel anders uit. (lees: grijs)
Ik heb erover nagedacht, hoe ik m'n verjaardag wil vieren. Ik zat te denken aan een groot tuinfeest met heel veel lieve mensen. Helaas ben ik 8 januari jarig en denk ik niet dat veel mensen dan zitten te wachten op een tuinfeest. Idee geschrapt.
Ik moet gaan werken aan m'n profielwerkstuk. Als in, gewoon echt even iets gaan doen. De wil is er wel, alleen de tijd. En nou zie ik jou denken, waarom schrijf je dan nu deze blog terwijl je dus eigenlijk aan je profielwerkstuk moet zitten. Ja.. zeg ik dan. Dat is een goede vraag. En ik zou 't antwoord ook niet weten.
Vandaag heb ik geput, geswingt en gechipt. Je weet natuurlijk meteen waar ik 't over heb. Idd, golf. Ik denk dat ik m'n talent gevonden heb. Niet dus. "t is wel grappig ofzo hoor, maar ik denk niet dat ik als golfer geboren ben. Zelfs niet als midgetgolfer. But I don't mind. Ik mocht niet eens in dat golfkarretje rijden.
En? Lees je nog steeds mee met 't leven van dit meisje met haar grote dromen over prinsen op witte paarden, toneel spelen in een grote musicalproductie van Joop van den Ende en de sterren van de hemel te zingen? En vergeet vooral niet de lieve juf die zij worden wil voor de basisschool kinders. En 't willen helpen van mensen.
Ik ben best gelukkig.
En dit is voor jou.
If you follow, follow the voice in your heart. Always know that’s how to find who you are. So hold on, never let go of your dreams. You’ll see the magic, believing is where it begins. Life is a beautiful thing. Let your heart sing.
zondag 16 november 2008
zaterdag 15 november 2008
Upside down.
" So maybe this is not your day, and maybe neither was yesterday. But girl you've gotta see what I see, tomorrow will me good. And wouldn't say this, just to please you, I wouldn't hold it from you just because it's easy. And I know you'll disagree, but girl you've got it wrong."
Ik heb gewoon m'n week niet. Het zit gewoon niet mee. Verrotte cijfers terug, leraren die tegen je gaan schreeuwen, pauzeconcerten die door een stom voorval niet doorgaan, een vrouw die bij 't stoplicht je ineens vastgrijpt en tegen je gaat zeggen dat je de fiets waar je op fiets (ja, je eigen fiets dus) hebt gestolen. Dat ze je niet loslaat, dat ze zegt dat je de fiets hebt gejat, en ze zegt dat ze de politie op je afstuurt.
Nee, het is gewoon m'n week niet. Het zit niet mee.
Waar ik wel blij mee ben, is dat Pakjesboot 12 weer veilig in Nederland is aangekomen en dat 2 leuke lieve zwarte pieten mij hebben voorzien van pepernoten tijdens het werk. Ik hou van deze tijd. Cadeautjes, muziek, gezelligheid, spanning, Sinterklaasjournaal, lieve kinderen. Ik hou er gewoon van.
Training gister was heerlijk. Ik heb echt lekker getraind. Het was weer gezellig, zoals vanouds. Judith zei leuk: "Ja, vertel dit maar in je blog." Maar.. dat kan ik niet. Het is iets waar je bij moet zijn, want als ik 't je zo zou vertellen zou 't niet grappig zijn. Je wilt 't toch niet horen. Of wel? Ja?! Ik waarschuw je, je vindt het toch niet leuk. Toch horen? Oke, je vraagt erom.
Even voor de vorm. Dubbelspel, Lisa en Judith vs. Manon en Angela. Angela gaat serveren (vind je 't al leuk? Nee? Dat klopt, 't leuke is nog niet geweest) Ineens zegt Manon iets. Dus ik sla en draai me verbaasd om "Wat zei jij nou weer?". Manon: "Ik zei "geachte dames en heren" omdat jij je keel schraapte ofzo. Dus ik "Oh, ik dacht dat je zei "ga je hoog serveren". Ik snapte 't al niet.
En? Lach je al? Nee he. Ja, wij toen wel. Dit is zo'n momentje. Zo'n kodakmomentje. Je had erbij moeten zijn.
Ik hou van vrijdagavonden.
Vanavond schoenzetten?
"You can tell from the lines on her face, you can see that shes been there, probably been moved on from every place, 'cos she didn't fit in there. Oh think twice, its another day for, you and me in paradise. Oh think twice, its just another day for you, you and me in paradise.
Just think about it."
Ik heb gewoon m'n week niet. Het zit gewoon niet mee. Verrotte cijfers terug, leraren die tegen je gaan schreeuwen, pauzeconcerten die door een stom voorval niet doorgaan, een vrouw die bij 't stoplicht je ineens vastgrijpt en tegen je gaat zeggen dat je de fiets waar je op fiets (ja, je eigen fiets dus) hebt gestolen. Dat ze je niet loslaat, dat ze zegt dat je de fiets hebt gejat, en ze zegt dat ze de politie op je afstuurt.
Nee, het is gewoon m'n week niet. Het zit niet mee.
Waar ik wel blij mee ben, is dat Pakjesboot 12 weer veilig in Nederland is aangekomen en dat 2 leuke lieve zwarte pieten mij hebben voorzien van pepernoten tijdens het werk. Ik hou van deze tijd. Cadeautjes, muziek, gezelligheid, spanning, Sinterklaasjournaal, lieve kinderen. Ik hou er gewoon van.
Training gister was heerlijk. Ik heb echt lekker getraind. Het was weer gezellig, zoals vanouds. Judith zei leuk: "Ja, vertel dit maar in je blog." Maar.. dat kan ik niet. Het is iets waar je bij moet zijn, want als ik 't je zo zou vertellen zou 't niet grappig zijn. Je wilt 't toch niet horen. Of wel? Ja?! Ik waarschuw je, je vindt het toch niet leuk. Toch horen? Oke, je vraagt erom.
Even voor de vorm. Dubbelspel, Lisa en Judith vs. Manon en Angela. Angela gaat serveren (vind je 't al leuk? Nee? Dat klopt, 't leuke is nog niet geweest) Ineens zegt Manon iets. Dus ik sla en draai me verbaasd om "Wat zei jij nou weer?". Manon: "Ik zei "geachte dames en heren" omdat jij je keel schraapte ofzo. Dus ik "Oh, ik dacht dat je zei "ga je hoog serveren". Ik snapte 't al niet.
En? Lach je al? Nee he. Ja, wij toen wel. Dit is zo'n momentje. Zo'n kodakmomentje. Je had erbij moeten zijn.
Ik hou van vrijdagavonden.
Vanavond schoenzetten?
"You can tell from the lines on her face, you can see that shes been there, probably been moved on from every place, 'cos she didn't fit in there. Oh think twice, its another day for, you and me in paradise. Oh think twice, its just another day for you, you and me in paradise.
Just think about it."
vrijdag 14 november 2008
I was born to try.
"Though I've try fallen I have sunk so low. I messed up, better I should know. So don't come round here, and tell me I told you so. "
Anders verpest je even je pauzeconcert. Het ging niet door. Door.. verschillende redenen. Die er allemaal even niet toe doen. Ik baal. Ik baal enorm. But hey. Niets meer aan te doen. No matter what, life goes on. En weetje, als een leraar tegen je gaat schreeuwen, is dat niet heel relaxt ofzo. En ik ben dan zo'n type die daar helemaal niet tegen kan, en ja, dan kan je gaan dweilen.
Take me as I am.
Dinsdag heb ik auditie. We hebben dit jaar examenconcert, en we zingen het liedje "Shadowland" uit de LionKing. Sounds familier? Het is echt een supervet nummer, en we beginnen met een 4 stemmig stuk (!). En, nou komt het. Er zit een enorme gave solo in. Vandaar de auditie: wie de solo krijgt. Goed oefenen, keihard meezingen en wat er ook gebeurd.. toon je LEF! Laat zien wat je in je hebt, en je kan 't. I know you can.
Leuk hè zo'n blogger die zichzelf moed inspreekt.
Vandaag is weer vrijdag. Straks al m'n opgekropte emoties (wow, sounds serious hm?) even eruit slaan met de training. I'll be fine.
Morgen komt m'n grote vriend in 't land. Ik vind 't echt leuk. Ik hou van hem. Hij hopelijk ook voor mij en sta ik hopelijk onder 't kopje "braaf" in z'n Grote Boek.
En morgen mag ik lekker weer werken. En ik hoop, dat Zwarte Piet me nog even komt opzoeken (met pepernoten en al, of.. vraag ik nu teveel?)
Ken je zo'n persoon aan wie je alles kwijt kan? Die naar je luistert? Die altijd wel een oplossing weet? Die je weer probeert op te vrolijken? Die al meer ervaring heeft, en altijd wel raad weet? Die met je mee voelt? Die laat zien wat je in je hebt?
Ja?
Koester die persoon maar.
Ze zijn zeldzaam. Uniek. Koester ze maar.
"If someone said three years from now, you'd be long gone. I'd stand up and punch them out. 'Cause their all wrong. I know, better, 'cause you'd said forever. And ever.
Who knew".
Anders verpest je even je pauzeconcert. Het ging niet door. Door.. verschillende redenen. Die er allemaal even niet toe doen. Ik baal. Ik baal enorm. But hey. Niets meer aan te doen. No matter what, life goes on. En weetje, als een leraar tegen je gaat schreeuwen, is dat niet heel relaxt ofzo. En ik ben dan zo'n type die daar helemaal niet tegen kan, en ja, dan kan je gaan dweilen.
Take me as I am.
Dinsdag heb ik auditie. We hebben dit jaar examenconcert, en we zingen het liedje "Shadowland" uit de LionKing. Sounds familier? Het is echt een supervet nummer, en we beginnen met een 4 stemmig stuk (!). En, nou komt het. Er zit een enorme gave solo in. Vandaar de auditie: wie de solo krijgt. Goed oefenen, keihard meezingen en wat er ook gebeurd.. toon je LEF! Laat zien wat je in je hebt, en je kan 't. I know you can.
Leuk hè zo'n blogger die zichzelf moed inspreekt.
Vandaag is weer vrijdag. Straks al m'n opgekropte emoties (wow, sounds serious hm?) even eruit slaan met de training. I'll be fine.
Morgen komt m'n grote vriend in 't land. Ik vind 't echt leuk. Ik hou van hem. Hij hopelijk ook voor mij en sta ik hopelijk onder 't kopje "braaf" in z'n Grote Boek.
En morgen mag ik lekker weer werken. En ik hoop, dat Zwarte Piet me nog even komt opzoeken (met pepernoten en al, of.. vraag ik nu teveel?)
Ken je zo'n persoon aan wie je alles kwijt kan? Die naar je luistert? Die altijd wel een oplossing weet? Die je weer probeert op te vrolijken? Die al meer ervaring heeft, en altijd wel raad weet? Die met je mee voelt? Die laat zien wat je in je hebt?
Ja?
Koester die persoon maar.
Ze zijn zeldzaam. Uniek. Koester ze maar.
"If someone said three years from now, you'd be long gone. I'd stand up and punch them out. 'Cause their all wrong. I know, better, 'cause you'd said forever. And ever.
Who knew".
donderdag 13 november 2008
Tell me 'bout it.
"I'll keep your picture by my bed. For when I'm feeling sad, I don't know what I would be. The way you smile looks so real. I feel like I could start to understand your grace".
Zo, dat is weer even geleden. Wil je weten hoe dat komt? Ja? Nee? Pech voor jouw, ik vertel 't je toch. M'n computer was stuk. Kaboem, hij ging niet meer aan. En ik balen en na een paar dagen stond 't zelfs in de krant. En nee, ik maak geen grapje. Iets met m'n virusprogramma, die had een verkeerde update gestuurd, en toen was ie kaduuk. Lang leve de elektronica zou ik maar zeggen.
Morgen is 't vrijdag. Een vrijdag zoals alle vrijdagen zou je zeggen. Maar er zijn pauzeconcerten. En ja, ik doe mee. Samen met Katja en Yvonne. We doen The Script - The man who can't be moved. Nieuwsgierig? Kom maar kijken zou ik zeggen.
Ken je dat gevoel van overheersing? Dat iets je leven beheerst? En niet voor een bepaalde periode, maar gewoon de rest van je leven?
Ja? Of niet? Kan natuurlijk ook hè. "T is natuurlijk niet zo, dat wat ik opschrijf waar is. Misschien voor mij wel, maar hey, niet alles gaan geloven. Maar dit is wel waar. Ik heb d'r last van. And it sucks.
Ik heb m'n examencijfers terug. Ik word er niet heel blij van. Huilen met de pet op, zal ik maar zeggen. Laten we dit kopje 'examens' even kort houden aub. Danku.
Dit jaar, 6VWO. Waar denk je dan 't eerst aan? Slagen? Eindexamenstunt? Nieuwe opleiding? Oudste van de school? Examens!?! Ja, eigenlijk overal wel. Al verheug ik me wel enorm op de eindexamenstunt. Ik ben erg benieuwd. Ik heb al een lijstje leraren die ik zeker eventjes te grazen wil nemen. Muahaha. Love it.
Sommige mensen hebben het niet zo makkelijk de laatste tijd. Ik hoor 't vaak. En dat is gewoon zwaar knudde. En ik wil ze helpen, maar ik weet niet hoe. Sommige schrijven het in een blog, sommige vertellen het aan me en bij sommige mensen zie je het, ookal willen ze het verbergen. Don't hide it. Speak it out.
Nu ga ik me weer even zorgen maken om morgen. Ik denk dat we wel gaan knallen, alleen is er altijd nog dat kleine beetje wat me enorm naar beneden trekt. Maar 't moet goed gaan. Het gaat goed. Ik zeg lef!
En Manon en Sophie kijken, en dat vind ik stoer!
En toch mis ik iets. Iets wat er eerst was, en wat nu langzaam wegvaagt. Ik ga 't zoeken. Als je 't vind, laat me het even weten. Dankje.
"Run away from money. Quit your job and climb a tree. One with hearts instead of leaves. Build a sandcastle big enough for us to sleep. Paint it golden with the sunrise"
Zo, dat is weer even geleden. Wil je weten hoe dat komt? Ja? Nee? Pech voor jouw, ik vertel 't je toch. M'n computer was stuk. Kaboem, hij ging niet meer aan. En ik balen en na een paar dagen stond 't zelfs in de krant. En nee, ik maak geen grapje. Iets met m'n virusprogramma, die had een verkeerde update gestuurd, en toen was ie kaduuk. Lang leve de elektronica zou ik maar zeggen.
Morgen is 't vrijdag. Een vrijdag zoals alle vrijdagen zou je zeggen. Maar er zijn pauzeconcerten. En ja, ik doe mee. Samen met Katja en Yvonne. We doen The Script - The man who can't be moved. Nieuwsgierig? Kom maar kijken zou ik zeggen.
Ken je dat gevoel van overheersing? Dat iets je leven beheerst? En niet voor een bepaalde periode, maar gewoon de rest van je leven?
Ja? Of niet? Kan natuurlijk ook hè. "T is natuurlijk niet zo, dat wat ik opschrijf waar is. Misschien voor mij wel, maar hey, niet alles gaan geloven. Maar dit is wel waar. Ik heb d'r last van. And it sucks.
Ik heb m'n examencijfers terug. Ik word er niet heel blij van. Huilen met de pet op, zal ik maar zeggen. Laten we dit kopje 'examens' even kort houden aub. Danku.
Dit jaar, 6VWO. Waar denk je dan 't eerst aan? Slagen? Eindexamenstunt? Nieuwe opleiding? Oudste van de school? Examens!?! Ja, eigenlijk overal wel. Al verheug ik me wel enorm op de eindexamenstunt. Ik ben erg benieuwd. Ik heb al een lijstje leraren die ik zeker eventjes te grazen wil nemen. Muahaha. Love it.
Sommige mensen hebben het niet zo makkelijk de laatste tijd. Ik hoor 't vaak. En dat is gewoon zwaar knudde. En ik wil ze helpen, maar ik weet niet hoe. Sommige schrijven het in een blog, sommige vertellen het aan me en bij sommige mensen zie je het, ookal willen ze het verbergen. Don't hide it. Speak it out.
Nu ga ik me weer even zorgen maken om morgen. Ik denk dat we wel gaan knallen, alleen is er altijd nog dat kleine beetje wat me enorm naar beneden trekt. Maar 't moet goed gaan. Het gaat goed. Ik zeg lef!
En Manon en Sophie kijken, en dat vind ik stoer!
En toch mis ik iets. Iets wat er eerst was, en wat nu langzaam wegvaagt. Ik ga 't zoeken. Als je 't vind, laat me het even weten. Dankje.
"Run away from money. Quit your job and climb a tree. One with hearts instead of leaves. Build a sandcastle big enough for us to sleep. Paint it golden with the sunrise"
zondag 9 november 2008
All this time, you have had it in you.
"Hey! Ik had even een vraagje. Zou je het leuk vinden om samen met mij naar de try outs te gaan van Joseph op 2 december?"
Dit telefoontje kreeg ik vandaag van Roxy. Ik zou zeggen:
Don't even ask!
Dus ik ga 2 december fijn met Roxy mee naar Joseph and the Amazing Technicolour Dreamcoat. En in de hoofdrol van Joseph die knappe jongen, jeweetwel, Freek Bartels (!). Zo jammer dat de knapste jongens altijd homo zijn. But well, that's life.
Vraag je je ook wel eens af hoe sommige mensen in godsnaam ooit doorgebroken zijn in hun artiestencarrière? Neem nou Marianne Weber. Kom op, nou vraag ik je. Maar dat terzijde.
26 november gaan we uit eten bij "De Buren" in Lisse met toneel. Ieder jaar gaan we na het kinderboekenweektoneelstuk (ik vind het toch zo'n geweldig woord) met z'n allen uit eten. En ik zweer je, het is zo gezellig! Iets wat ik voor geen goud zou willen missen.
Wende Snijders maakt gave liedjes. In het Frans dan wel, maar hey, dat is ook goed voor m'n taalontwikkeling. En Jason Reeves maakt liedjes waarbij je een lieve leuke kriebel in je buik voelt. Katy Perry daarintegen zegt wat er in haar opkomt en daar houd ik van. Marco Borsato is nog steeds m'n held, vanaf het moment dat ik "De meeste dromen zijn bedrog" in de kerk zong met kerst en Sarah McLachlan beheerst nu ook een gedeelte van m'n Ipod.
Ik wil jarig zijn. En dan zingt iedereen liedjes voor mij en krijg ik cadeautjes. En dan wil ik een groot feest geven en dan komen er heel veel lieve leuke mensen. En dan kust iedereen mij, want dat doe je als iemand jarig is, 3 kussen op de wang.
Ik wil jarig zijn.
In je leven kom je miljoenen mensen tegen. Op straat, op school, in de winkel, met toneel, in de trein, in de file. De meeste mensen zie je en vergeet je meteen. Sommige mensen raken je. Je houdt contact. Eerste dag van de kleuterschool. Je speelt samen met de auto'tjes en de poppen en hieruit bloeit een vriendschap voor het leven. Kleine momenten die een vriendschap doen slagen. Toneelspelen, iemand met een schrift bijna op de kop slaan, samen naar school fietsen, badmintonnen met elkaar.
Vriendschap is belangrijk. Het betekend veel en laat je dingen doen die je misschien anders nooit had gedurft.
Lef. Vertrouwen.
A friend is someone who understands your past, believes in your future, and accepts you today, just the way you are
Veel Liefs
Dit telefoontje kreeg ik vandaag van Roxy. Ik zou zeggen:
Don't even ask!
Dus ik ga 2 december fijn met Roxy mee naar Joseph and the Amazing Technicolour Dreamcoat. En in de hoofdrol van Joseph die knappe jongen, jeweetwel, Freek Bartels (!). Zo jammer dat de knapste jongens altijd homo zijn. But well, that's life.
Vraag je je ook wel eens af hoe sommige mensen in godsnaam ooit doorgebroken zijn in hun artiestencarrière? Neem nou Marianne Weber. Kom op, nou vraag ik je. Maar dat terzijde.
26 november gaan we uit eten bij "De Buren" in Lisse met toneel. Ieder jaar gaan we na het kinderboekenweektoneelstuk (ik vind het toch zo'n geweldig woord) met z'n allen uit eten. En ik zweer je, het is zo gezellig! Iets wat ik voor geen goud zou willen missen.
Wende Snijders maakt gave liedjes. In het Frans dan wel, maar hey, dat is ook goed voor m'n taalontwikkeling. En Jason Reeves maakt liedjes waarbij je een lieve leuke kriebel in je buik voelt. Katy Perry daarintegen zegt wat er in haar opkomt en daar houd ik van. Marco Borsato is nog steeds m'n held, vanaf het moment dat ik "De meeste dromen zijn bedrog" in de kerk zong met kerst en Sarah McLachlan beheerst nu ook een gedeelte van m'n Ipod.
Ik wil jarig zijn. En dan zingt iedereen liedjes voor mij en krijg ik cadeautjes. En dan wil ik een groot feest geven en dan komen er heel veel lieve leuke mensen. En dan kust iedereen mij, want dat doe je als iemand jarig is, 3 kussen op de wang.
Ik wil jarig zijn.
In je leven kom je miljoenen mensen tegen. Op straat, op school, in de winkel, met toneel, in de trein, in de file. De meeste mensen zie je en vergeet je meteen. Sommige mensen raken je. Je houdt contact. Eerste dag van de kleuterschool. Je speelt samen met de auto'tjes en de poppen en hieruit bloeit een vriendschap voor het leven. Kleine momenten die een vriendschap doen slagen. Toneelspelen, iemand met een schrift bijna op de kop slaan, samen naar school fietsen, badmintonnen met elkaar.
Vriendschap is belangrijk. Het betekend veel en laat je dingen doen die je misschien anders nooit had gedurft.
Lef. Vertrouwen.
A friend is someone who understands your past, believes in your future, and accepts you today, just the way you are
Veel Liefs
zaterdag 8 november 2008
Sometimes nowhere, can leads to somewhere
"The end, is such a scary place to start, when everything is torn apart. I don't know where to go from here. In the end, there's no reason to pretend. I know you won't be back again. I gotta find a way from here. I don't know where I fall down. But I'm sure to hit the ground."
Sinterklaas en winkels vol met kerstkaarten. Dat was vandaag een beetje m'n beeld. Ik moest werken, en ja, 't was wel weer gezellig. En geld verdienen is altijd wel fijn (vooral als je over een paar maanden 18 wordt en je je rijbewijs wil halen).
Vandaag is Kim jarig! "t kind is alweer 20. Wat een leeftijd. Gefeliciteerd meis!
"Goes it's not over, 'till it's over. Every ending is a new begining. One more chance to get it right, one more chance to get it wrong. It's not over, 'till it's over. Sometimes nowhere, leads to somewhere. And it all starts again, yeah it all starts again. In the end"
Liedjes zetten je aan het denken. Soms wat meer dan anders.
Gisteravond was weer tof. Ik vermaak me altijd zo op vrijdagavonden. In één woord ge-wel-dig. Ik sport, badminton. En 't is altijd zo gezellig (en ja, we zijn zelfs nog goed bezig ook). Gister ook weer. Eerst bespreken Manon en ik onze week, omdat we elkaar nu veel minder zien, wat echt gewoon bagger is. Zonder adem te halen halen we makkelijk een kwartier. Dan komen Lisa en Judith binnen en die schreeuwen door de kleedkamer dat ze "een nieuwe broeehoeek" hebben. Binnen no time krijg je een kont in je gezicht gedouwt, en meteen daarop een dikke knuffel. Het zijn van die schatten.
Lisa en ik waren gister niet echt goed bezig. We speelden zwaar belabberd. Maar daar hebben we 't maar niet meer over.
"And it's such a scary place to be. Everything is in between. I don't know where to go from here. And in the end, I see it's all up to me. Figur out what I should be. I gotta find way from here. And I don't know where I fall down. But I'm sure to hit the ground."
Blijheid, gekheid, oranjeheid, belabberheid, triestheid, verdrietigheid, novemberheid, zomerheid, zonneheid, muziekheid, knuffelheid, verliefdheid, sjaalheid, domheid, meligheid, teleurgesteldheid, verwarrendheid, misheid..
Inmiddels heb ik echt al 3x m'n blog overnieuw geschreven. Crazy? Well you say so. Het wil niet echt vanavond. Waarschijnlijk ben je bij de eerste zin al afgehaakt. Zo niet, applaus voor jezelf.
Ik vraag me dingen af. Sommige weten wat, sommige weten 't niet. Maar niet iedereen weet alles. En dat is ook niet erg. Maar ik vraag me dingen af. En ik vraag me af, of die mensen het zich ook afvragen.
Draad kwijt?
Mooiste uitspraak van vandaag:
"Hoe heet die muis eigenlijk?"
"Hij heet kaas!"
"Waarom heet hij kaas?"
"Omdat dat het enige is waar hij naar luistert als je hem roept!"
Tinkerbell. Back to childhood. Love it.
Dat was 'm weer.
Spreek je later.
And remember:
"Every ending is a new begining"
En jij hebt niets door.
Sinterklaas en winkels vol met kerstkaarten. Dat was vandaag een beetje m'n beeld. Ik moest werken, en ja, 't was wel weer gezellig. En geld verdienen is altijd wel fijn (vooral als je over een paar maanden 18 wordt en je je rijbewijs wil halen).
Vandaag is Kim jarig! "t kind is alweer 20. Wat een leeftijd. Gefeliciteerd meis!
"Goes it's not over, 'till it's over. Every ending is a new begining. One more chance to get it right, one more chance to get it wrong. It's not over, 'till it's over. Sometimes nowhere, leads to somewhere. And it all starts again, yeah it all starts again. In the end"
Liedjes zetten je aan het denken. Soms wat meer dan anders.
Gisteravond was weer tof. Ik vermaak me altijd zo op vrijdagavonden. In één woord ge-wel-dig. Ik sport, badminton. En 't is altijd zo gezellig (en ja, we zijn zelfs nog goed bezig ook). Gister ook weer. Eerst bespreken Manon en ik onze week, omdat we elkaar nu veel minder zien, wat echt gewoon bagger is. Zonder adem te halen halen we makkelijk een kwartier. Dan komen Lisa en Judith binnen en die schreeuwen door de kleedkamer dat ze "een nieuwe broeehoeek" hebben. Binnen no time krijg je een kont in je gezicht gedouwt, en meteen daarop een dikke knuffel. Het zijn van die schatten.
Lisa en ik waren gister niet echt goed bezig. We speelden zwaar belabberd. Maar daar hebben we 't maar niet meer over.
"And it's such a scary place to be. Everything is in between. I don't know where to go from here. And in the end, I see it's all up to me. Figur out what I should be. I gotta find way from here. And I don't know where I fall down. But I'm sure to hit the ground."
Blijheid, gekheid, oranjeheid, belabberheid, triestheid, verdrietigheid, novemberheid, zomerheid, zonneheid, muziekheid, knuffelheid, verliefdheid, sjaalheid, domheid, meligheid, teleurgesteldheid, verwarrendheid, misheid..
Inmiddels heb ik echt al 3x m'n blog overnieuw geschreven. Crazy? Well you say so. Het wil niet echt vanavond. Waarschijnlijk ben je bij de eerste zin al afgehaakt. Zo niet, applaus voor jezelf.
Ik vraag me dingen af. Sommige weten wat, sommige weten 't niet. Maar niet iedereen weet alles. En dat is ook niet erg. Maar ik vraag me dingen af. En ik vraag me af, of die mensen het zich ook afvragen.
Draad kwijt?
Mooiste uitspraak van vandaag:
"Hoe heet die muis eigenlijk?"
"Hij heet kaas!"
"Waarom heet hij kaas?"
"Omdat dat het enige is waar hij naar luistert als je hem roept!"
Tinkerbell. Back to childhood. Love it.
Dat was 'm weer.
Spreek je later.
And remember:
"Every ending is a new begining"
En jij hebt niets door.
donderdag 6 november 2008
Where is the man who can't be moved?
Misverstanden zijn echt verrot. In alle opzichten dus.
Stel dat je elkaar verkeerd begrijpt. Een relatie, een vriendschap, een zakelijke afspraak. Bem! Ineens weg. En dit allemaal dankzij een krabbel van Thomas. M'n mede psycholoog, alias de schrijver
Life sucks hè, zullen we maar even zeggen.
Nou heb ik dus sinds gister een blog.(dat weet je, want je lees hem nu, hoe ben je hier beland? Ik vraag het me af) Anyway, nou moet ik hem dus wel gaan bijhouden. Maar ik ben dus vrij leeg vandaag, alhoewel leeg niet helemaal het perfecte woord is omdat er altijd wel iets door m'n hoofd spookt. En dan kan ik wel weer iets psychologisch opschrijven, maar dan wordt 't allemaal zo hetzelfde en verveel ik je kapot. Do you get my point?
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
Ik wil zoveel doen met m'n profielwerkstuk omdat ik zo'n supervet onderwerp heb, maar ik kom tijd te kort, en ik moet gewoon eens goed beginnen, maar in mijn hoofd ziet het er zo gaaf uit maar ik ben bang dat het enorm gaat tegenvallen.
Ik ben bang ja. En al m'n plannen die ik tot nu toe heb geprobeerd mislukken. En dat is bummerrrr.
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
Er zijn nog wel wat meer dingen in het leven die niet echt mee willen werken. Eén daarvan is mijn sprookje, mijn fairytale. Assepoester, Doornroosje, Sneeuwwitje, de prins op 't witte paard you know. Ik weet niet waar die vent blijft. Is z'n paard lek ofzo? Staat ie in de file? Nog steeds in gevecht met de boze koningin? But we'll keep on waiting (yeah right, waiting on the world to change)
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
En ik heb me vandaag enorm geërgerd aan bepaalde personen, en dat moet ik niet doen want ik word er alleen maar sago van, maar hey, dan doe ik het dus toch, en word ik sago, en dan gooi ik er wel eens iets uit wat heel gemeen overkomt, wat niet de bedoeling was, maar wat ik eigenlijk wel bedoel. Snap je me nog?
Nee, ik heb ook wel eens moeite met mezelf.
Get my point?
Life sucks. Soms. Laten we 't daar maar op houden.
Maar af en toe is het leven ook heerlijk.
Met chocola.
Ps. Ik had een 5.2 voor m'n SE wiskunde. Ik ben er blij en niet blij mee. Herkansen wordt dat, maar voor mijn doen, achja..
Twijfelgevalletje.
Stel dat je elkaar verkeerd begrijpt. Een relatie, een vriendschap, een zakelijke afspraak. Bem! Ineens weg. En dit allemaal dankzij een krabbel van Thomas. M'n mede psycholoog, alias de schrijver
Life sucks hè, zullen we maar even zeggen.
Nou heb ik dus sinds gister een blog.(dat weet je, want je lees hem nu, hoe ben je hier beland? Ik vraag het me af) Anyway, nou moet ik hem dus wel gaan bijhouden. Maar ik ben dus vrij leeg vandaag, alhoewel leeg niet helemaal het perfecte woord is omdat er altijd wel iets door m'n hoofd spookt. En dan kan ik wel weer iets psychologisch opschrijven, maar dan wordt 't allemaal zo hetzelfde en verveel ik je kapot. Do you get my point?
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
Ik wil zoveel doen met m'n profielwerkstuk omdat ik zo'n supervet onderwerp heb, maar ik kom tijd te kort, en ik moet gewoon eens goed beginnen, maar in mijn hoofd ziet het er zo gaaf uit maar ik ben bang dat het enorm gaat tegenvallen.
Ik ben bang ja. En al m'n plannen die ik tot nu toe heb geprobeerd mislukken. En dat is bummerrrr.
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
Er zijn nog wel wat meer dingen in het leven die niet echt mee willen werken. Eén daarvan is mijn sprookje, mijn fairytale. Assepoester, Doornroosje, Sneeuwwitje, de prins op 't witte paard you know. Ik weet niet waar die vent blijft. Is z'n paard lek ofzo? Staat ie in de file? Nog steeds in gevecht met de boze koningin? But we'll keep on waiting (yeah right, waiting on the world to change)
Life sucks hè, zullen we maar zeggen.
En ik heb me vandaag enorm geërgerd aan bepaalde personen, en dat moet ik niet doen want ik word er alleen maar sago van, maar hey, dan doe ik het dus toch, en word ik sago, en dan gooi ik er wel eens iets uit wat heel gemeen overkomt, wat niet de bedoeling was, maar wat ik eigenlijk wel bedoel. Snap je me nog?
Nee, ik heb ook wel eens moeite met mezelf.
Get my point?
Life sucks. Soms. Laten we 't daar maar op houden.
Maar af en toe is het leven ook heerlijk.
Met chocola.
Ps. Ik had een 5.2 voor m'n SE wiskunde. Ik ben er blij en niet blij mee. Herkansen wordt dat, maar voor mijn doen, achja..
Twijfelgevalletje.
woensdag 5 november 2008
Wat als..
Af en toe vraag je je dingen af. Dingen als "Wat als.." en "Stel nou dat".
Wat als ik een onvoldoende haal voor mijn tentamen? Wat als de pindakaas straks op is? Wat als het licht zo uitvalt? Wat als er geen muziek bestond? Wat als ik morgen ongenezelijk ziek wordt? Wat als..
En zo kan je nog wel doorgaan. Dat soort flarden gaan wel eens door je hoofd. Je hersenen doen soms dingen onbewust. Ineens zit het in je hoofd, en dan kan je je niet meer concentreren op waar je mee bezig was. Het is toch raar, dat je daar onbewust aan gaat denken.
Wat als geel niet geel was? Wat als ik ineens ruzie krijg met een goede vriendin? Wat als ik nooit meer toneel mag spelen? Wat als ik m'n stem kwijt raak? Wat als er geen sokken bestonden? Soms denk je wel eens, wat als ik nu dood ga... waar kom ik dan? Wat is er na dit? Is er überhaupt wel iets? Of besta je dan ineens niet meer? Of is er hierna nog een heel ander leven? Soort second life, maar dan anders? En.. wordt je gemist hier op aarde? Denken er nog mensen aan je? En wie denken er dan aan je?
En zo kan ik echt nog heel lang door filosoferen.
Waarom kunnen sommige mensen wel mooi zingen en andere niet? Waarom zijn er domme en slimme mensen? Waarom worden mensen verliefd? Waarom zijn bananen krom? Waarom kunnen wij niet uit onszelf vliegen? Waarom kan je je eigen familie niet kiezen? Waarom zijn mensen arm? Waarom zijn mensen rijk?
En je kan er gek door worden, om zoveel over dit soort dingen na te denken. Je draait door. Het is nog het enige waar je aan kan denken. Daarom is de afleiding in het leven erg belangrijk. Muziek is heel belangrijk, boeken zijn belangrijk, toneel is belangrijk, vrienden zijn enorm belangrijk. Dus mocht je ooit weer eens over deze dingen nadenken, draai dan niet door, maar ren een rondje en maak wat muziek. Bel een vriend of vriendin en spreek af om iets leuks te doen.
Enjoy life, you only live once
Wat als ik een onvoldoende haal voor mijn tentamen? Wat als de pindakaas straks op is? Wat als het licht zo uitvalt? Wat als er geen muziek bestond? Wat als ik morgen ongenezelijk ziek wordt? Wat als..
En zo kan je nog wel doorgaan. Dat soort flarden gaan wel eens door je hoofd. Je hersenen doen soms dingen onbewust. Ineens zit het in je hoofd, en dan kan je je niet meer concentreren op waar je mee bezig was. Het is toch raar, dat je daar onbewust aan gaat denken.
Wat als geel niet geel was? Wat als ik ineens ruzie krijg met een goede vriendin? Wat als ik nooit meer toneel mag spelen? Wat als ik m'n stem kwijt raak? Wat als er geen sokken bestonden? Soms denk je wel eens, wat als ik nu dood ga... waar kom ik dan? Wat is er na dit? Is er überhaupt wel iets? Of besta je dan ineens niet meer? Of is er hierna nog een heel ander leven? Soort second life, maar dan anders? En.. wordt je gemist hier op aarde? Denken er nog mensen aan je? En wie denken er dan aan je?
En zo kan ik echt nog heel lang door filosoferen.
Waarom kunnen sommige mensen wel mooi zingen en andere niet? Waarom zijn er domme en slimme mensen? Waarom worden mensen verliefd? Waarom zijn bananen krom? Waarom kunnen wij niet uit onszelf vliegen? Waarom kan je je eigen familie niet kiezen? Waarom zijn mensen arm? Waarom zijn mensen rijk?
En je kan er gek door worden, om zoveel over dit soort dingen na te denken. Je draait door. Het is nog het enige waar je aan kan denken. Daarom is de afleiding in het leven erg belangrijk. Muziek is heel belangrijk, boeken zijn belangrijk, toneel is belangrijk, vrienden zijn enorm belangrijk. Dus mocht je ooit weer eens over deze dingen nadenken, draai dan niet door, maar ren een rondje en maak wat muziek. Bel een vriend of vriendin en spreek af om iets leuks te doen.
Enjoy life, you only live once
Abonneren op:
Posts (Atom)